“درد دندان” داریم، درد دندان نداریم؟ / بفرمایید قرص مسکّن آقایان مسئول!

هزینههای دندانپزشکی در ایران برای شهروندان ایرانی بسیار بالاست و تأسف اینکه بسیاری از این هزینهها نیز شامل تعهدات روتین بیمهها نیستند.
سرویس جامعه مشرق _ هزینههای درمان در ایران یکی از ارزانترین هزینهها در سطح جهانی ارزیابی میشود.
گفته شده که حتی هزینه برخی عملهای جراحی در ایران مثل عمل باز قلب تا یک دهم کمتر از هزینههای همین جراحی در سایر کشورهاست. [1]
هزینههای دارو و بیمارستان نیز به لطف اقتصاد عدالتمحور نظام جمهوری اسلامی، وجود تعهدات بیمهای و توجه مسئولان، نسبت به سایر کشورهای دنیا بسیار پایینتر است.
مزیّتی اقتصادی که حتی توانسته به مقوله "گردشگری سلامت" در ایران رونق ببخشد و ایران را به یک مقصد جذاب برای درمانخواهان سایر کشورها و بویژه کشورهای همسایه تبدیل کند.
در عین حال اما در بعد داخلی؛ پرداخت هزینههای درمان برای قشرهایی از مردم و گاهی برای اغلب مردم چندان آسان نیست. این ماجرا اگرچه ابعاد مختلفی دارد اما شاید مهمترین بخش آن یا یکی از مهمترینها مسئله "هزینههای دندانپزشکی" باشد.
هزینههای دندانپزشکی در ایران برای شهروندان ایرانی بسیار بالاست و تأسف اینکه بسیاری از این هزینهها نیز شامل تعهدات روتین بیمهها نیستند.
از طرفی بیماریها و آسیبهای دندان جزو معدود مواردی است که اثرات آن بصورت روزمره در زندگی فرد احساس میشود و حتی گاهی ظاهر او را هم تحت تأثیر قرار میدهد.
و لذا اهمیت توجه مسئولان و حاکمیت به مقوله دندان و هزینههای درمانی آن دو چندان است.
هزینههای دندانپزشکی و درمانهای دندانی به سمت لاکچری شدن در حرکت است
آسیب دیگری هم البته در این میان رخنمون شده و آن حرکت دندانپزشکی و درمانهای دندانی به سمت لاکچری شدن و هزینههای گزاف است.
این در حالی است که دندانپزشکی در اندکی قدیمتر جزو مشاغل ارزان جامعه بوده. لکن شاهدیم که امروز به هر دلیلی بر عکس شده و دندانپزشکی عزیمت خود را به سمت گرانسازی پیش برده است. شاید به این دلیل که بازار دندانپزشکی متوجه نیاز و حساسیت بازار تقاضا شده و در غیب نظارتهای مسئولان و بروز "پدیده بیدولتی در اقتصاد ایران" تصمیم به کسب سود بیشتر از نیاز مردم گرفته است!
البته این یک فرض اقتصادی است و مخاطب مسئله نه دندانپزشکان محترم که مسئولان دلسوز هستند…
مسئولانی که انتظار داریم اولا با تدین و دلسوزی به مسئله هزینههای درمان نگاه کنند، ثانیا قوانین لازم در این زمینه را تصویب کنند و ثالثا با عزمی جهادی نسبت به پوشش بیمهای اکثر هزینههای دندانپزشکی اقدام کنند.
باید به تلخی بیان کرد که امروز بسیاری از مردم به دلیل هزینههای گزاف دندانپزشکی از خیر درمانهای اصولی ولی پر هزینه میگذرند و به درمانهای کمهزینهتر مثل "کشیدن دندان" تن میدهند!
و مسئولان امر به این واسطه اگر از غصه بمیرند هم رواست… زیرا طبق سیاستهای کلان نظام اسلامی قرار بود فردی که در ایران اسلامی بیمار میشود هیچ دغدغهای درباره هزینههای درمان نداشته باشد.
سؤال اساسی اینجاست که آیا مسئولان ذیربط بلندپایه در دولت و مجموعه بهداشت و درمان حاضرند دردهای دندانی خود و خانوادهشان را مثل مردم با قرص مسکن و کشیدن دندان رفع کنند یا اینکه بنا به وظایفشان پیگیر رفع قطعی مشکل هزینههای بالای دندانپزشکی برای مردم هستند؟
اگرچه مخاطب اصلی در مسئله هزینههای گران دندانپزشکی؛ شخص رئیسجمهور است اما فعلا رئیس مجلس در این قضیه پیشقدم شده
پیش از این و در اسفند ماه سال گذشته بود که محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی طی دستوری به کمیسیون بهداشت و درمان مجلس ماموریت داد تا مسأله دندانپزشکی و هزینههای آنرا به صورت جامع و دقیق بررسی و پیشنهادات و راهکارهای لازم را ارائه کند. [2]
البته مردم متوجه شرایط حساس کشور و تهدیدات اسرائیل که طی ماههای اخیر بروز کرده، هستند لکن این همراهی و همدلی مردم رافع وظایف ذاتی مسئولان امر نیست!
در وجه دیگر نیز باید دقت کرد که مخاطب اصلی در مسئله هزینههای درمان و دندانپزشکی؛ شخص رئیسجمهور به عنوان مالک اصلی 95 درصد اجرائیات و ثروتهای کشور است نه رئیس مجلس.
چه اینکه رئیسجمهور پزشکیان هم یک پزشک متخصص هستند و هم به دلسوزی و نجابت در حق مردم شناخته میشوند. فلذا این انتظار عمومی وجود دارد که پزشکیان فکری به حال هزینههای گران دندانپزشکی در ایران بکند و یادگاری سترگ در این زمینه از خود به جا بگذارد.
اما به هر روی فعلا مجلس پیشگام این مسئله شده و مردم امیدوارند با توجه به تأثیرات ملموسی که از عملکرد جهادی مجلسین یازدهم و دوازدهم در قضایایی مثل افزایش حقوق سربازان، قانون کالابرگ و… دیدهاند؛ در این قضیه هم شاهد مصوبه خوبی از سوی مجلس باشند که بتواند هزینههای دندانپزشکی را از معیشت مردم منها کند و لبخندهای زیباتری به چهره ایرانیان ببخشد.
***
1_mshrgh.ir/1419626
2_mshrgh.ir/1693883
Leave a Reply