رسانه پاکستانی: طرح ترامپ برای غزه شکست می‌خورد
نشریه پاکستانی با بر شمردن دلایل متعددی بر این باور است طرح صلح ترامپ برای پایان دادن به جنگ غزه به شکست می‌انجامد.
به گزارش مشرق، رسانه پاکستانی «داون» در مطلبی تحت عنوان «چرا طرح ترامپ برای غزه شکست خواهد خورد» تحلیل می‌کند اهداف این طرح شامل «تحکیم اشغالگری صهیونیست‌ها، نهادینه سازی آپارتاید و مشروعیت بخشی به نسل‌کشی تحت پوشش دیپلماسی است.»
«ایجاز حیدر»، تحلیلگر این وبسایت در ادامه این مطلب تصریح می‌کند: «طرح ترامپ بعید است به سر انجام است. چرا که یک، این طرح ضد تجربیات تاریخی است؛ دو، نشان داده که ماهیت این جنگ و نزاع‌های بسیاری که در ارتباط با آن رخ داده را درک نکرده است؛ سه، نگرش‌های مقام‌های رژیم صهیونیستی که خواستار ادامه پیدا کردن این جنگ هستند و از نظرشان هیچ کسی در نوار غزه بی گناه نیست را نادیده می‌گیرد؛ چهار، رژیم صهیونیستی هرگز اجازه به تشکیل کشور فلسطین نخواهد داد به نحوی که پارلمان این رژیم در ژوئیه ۲۰۲۴ با رای ۶۸-۹ ایده کشور فلسطین را رد کرده و آن را خطر موجودیتی برای این رژیم دانست؛ پنج، با در نظر گرفتن موارد سوم و چهارم این نتیجه گرفته می‌شود که رژیم صهیونیستی هیچ علاقه‌ای به صلح ندارد.»
به عقیده تحلیلگر این رسانه پاکستانی رژیم صهیونیستی صرفا «پاکسازی قومیتی در نوار غزه را به عنوان مهم‌ترین هدفش تعیین کرده و نسل‌کشی ابزاری است برای آنکه به این هدف برسد.»
او ذکر می‌کند با نگاه به سوابق سیاست‌ها و اقدامات ترامپ در گذشته، می‌توان نتیجه گرفت که تصمیمات او به احتمال زیاد به جای آنکه ثبات بیشتری بیافرینند عامل تشدید بی‌ثباتی خواهند شد.
او با اشاره به طرح به اصطلاح «توافقات ابراهیم» در دوره ریاست جمهوری اول ترامپ که با هدف عادی‌سازی روابط بین رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی مطرح شد و ترامپ از آن به عنوان بزرگترین دستاورد سیاست خارجی این دور از ریاست جمهوری خود یاد کرد می‌نویسد: «به وضوح این این توافقات صرفا شرایط را برای افزایش خشونت‌های صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی فلسطین و نهایتا رقم خوردن عملیات هفتم اکتبر ۲۰۲۳ حماس (طوفان الاقصی) تسهیل کردند.»
تحلیلگر پاکستانی بر این باور است آنچه که توسط ترامپ به عنوان طرح صلح ارائه شده «در حقیقت یک طرح صلح و اصلا حتی یک طرح هم نیست بلکه در بهترین حالت می‌توان آن را یک چارچوب یا یک سری خط مشی در نظر گرفت که اولین و مهم‌ترین هدفش دستیابی به یک آتش‌بس است» و «باید در این مقطع انتظارات درباره اینکه چه چیزهایی را می‌توانیم از طریق این طرح ۲۰ بندی رقم بزنیم پایین بیاوریم».
او ادامه می‌دهد: «حقیقت دوم این است که این سند به هیچ یک از مسائل ساختاری، سیاسی، اجتماعی، حقوقی، اقتصادی و امنیتی فلسطینی‌های غزه و دیگر سرزمین‌های اشغالی فلسطین که از زمان پایان قیمومیت بریتانیای استعمارگر بر این سرزمین مورد رسیدگی قرار نگرفته‌اند رسیدگی نمی کند.»
حیدر با اشاره به تحولاتی که در زمان معرفی «توافقات ابراهیم» توسط دونالد ترامپ رخ داد نوشته است: «تیم ترامپ برای امور خاور میانه به رغم اصرار نتانیاهو مبنی بر اینکه هیچ کشور فلسطینی وجود نخواهد داشت و به‌رغم تغییر مداوم اهداف و حتی غافلگیر کردن ترامپ در جریان ارائه بخش سیاسی توافق صلح در کاخ سفید در ژانویه ۲۰۲۰ توسط ترامپ، توافقات ابراهیم را تدوین کرد. این توافقات تحت عنوان "صلح برای رفاه: چشم‌اندازی برای بهبود زندگی مردم فلسطین و اسرائیل" به دنبال آغاز مسیر گفتگو بین صهیونیست‌ها و فلسطینی‌ها بود.»
او ادامه می‌دهد: «این طرح توسط فلسطینی‌ها و همچنین شهرک‌نشینان کرانه باختری رد شد؛ شهرک‌نشین‌های صهیونیستی که مانند نتانیاهو، به سادگی با هرگونه ایده تشکیل یک کشور فلسطینی مخالف بودند و هستند و خود را دومین پیشگام اشغال کل به اصطلاح "سرزمین اسرائیل" همانطور که در کتاب مقدس آنها آمده در نظر می‌گیرند. از نظر این شهرک‌نشینان، توقف چهار ساله فعالیت‌های شهرک‌سازی به عنوان بخشی از این طرح، امتیاز دیگری از سوی ترامپ به فلسطینی‌ها در ارتباط با موضوعی بود که راست افراطی صهیونیست آن را غیرقابل مذاکره می‌داند.»
طبق این یادداشت، «این طرح نه برای به نتیجه رسیدن بلکه برای شکست طراحی شده بود، زیرا ترامپ پیش از آن، سیاست چند دهه‌ای واشنگتن در قبال منطقه را تغییر داده و قدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی و ارتفاعات جولان اشغالی را به عنوان بخشی از رژیم صهیونیستی به رسمیت شناخته بود و داشت به شهرک‌سازی‌ها با نقض تفاهم‌نامه ۱۹۷۸ هنسل مشروعیت می‌بخشید؛ توافقنامه‌ای که در آن هربرت جی هنسل، مشاور حقوقی وزارت امور خارجه ایالات متحده، تشخیص داده بود که شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیستی مغایر با کنوانسیون چهارم ژنو هستند و بنابراین با قوانین بین‌المللی مغایرت دارند».
تحلیلگر وبسایت «داون» نتیجه‌گیری می‌کند: « ترامپ در تلاش برای رسیدن به توافق بدون در نظر گرفتن پیچیدگی اوضاع، در نهایت زمینه را برای درگیری‌ای آماده کرد که منجر به نسل‌کشی فلسطینیان و انزوای رژیم صهیونیستی می‌شد.»
